ขัง

บางที
การได้อยู่คนเดียวอาจดีที่สุด ณ เวลานี้



ถึงเวลาลงกลอนเพื่อผ่อนพัก
ปิดสลักประตูอยู่อย่างเงียบ
ทิ้งเบื้องหลังเอาไว้ให้เฉยเชียบ
ดำเนินเรียบปล่อยไปในรอยกรรม...


ลงสลักให้สนิทเน้นปิดแน่น
ทั้งความแค้นขุ่นเคืองเรื่องเจ็บช้ำ
ฝังให้ลึกลืมเลือนอย่าเตือนจำ
ควรเก็บงำกล้ำกลืนแม้ฝืนทน...


แทนความเงียบมืดมิดดั่งมิตรแท้
เหงาดูแลซึมซับความสับสน
เศร้าเป็นเพื่อนเรียนรู้คู่ทุกข์ทน
เปรียบหมองหม่นคอยเตือนเหมือนห่วงใย...


กักขังตนในห้องแคบไว้แบบนั้น
ลงกลอนลั่นประตูอยู่ภายใน
เก็บตัวตนซ่อนเร้นความเป็นไป
ปกปิดไว้อย่ารับรู้สู่สังคม...